مقایسه اثر استفاده از پردههای جفتی تنها یا در همراهی با سیلور سولفادیازین درترمیم سوختگی موشهای صحرایی

اهداف: از سیلور سولفادیازین به‌طور گسترده‌ای برای پانسمان زخم سوختگی استفاده می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که پانسمان زخم با لایه‌های جفت موجب تسریع در بهبود آن می‌شود. هدف این مطالعه ارزیابی نحوه ترمیم سوختگی درجه‌دو موش صحرایی نر با استفاده موضعی از سیلور سولفادیازین به همراه لایه آمنیون جفت بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 64 سر موش صحرایی نر به سه گروه یکسان تقسیم و تحت بیهوشی عمومی در همه آن‌ها سوختگی درجه‌دو ایجاد شد. پانسمان زخم در گروه اول (کنترل) شامل پانسمان ساده ، گروه دوم لایه آمنیون جفت، گروه سوم: پماد سیلور سولفادیازین و گروه چهارم: پماد سیلور سولفادیازین به همراه لایه آمنیون بود.  در پایان روز 7، 14، 21 و 28 تحت بیهوشی عمومی، بیوپسی از بافت سوختگی انجام و مورد ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون آنوا تحلیل آماری  و P کمتر از  0.05 حد معنی‌دار منظور شد. یافته‌ها: تعداد لوکوسیت PMN  در گرو ه های تحت درمان به طور معنی داری از گروه کنترل کمتربود (001/0>p)   همچنین میزان تشکیل بافت گرانوله، سازما ن یافتگی آن، تعداد فیبروبلاست ها و سرعت ترمیم زخم در این گروهها از گروه کنترل بیشتر بود (001/0>p). تفاوت معنی داری درپارامترهای مورد سنجش، بین سه گروه مختلف درمان یافت نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات بیولوژیک لایه آمنیون، استفاده از آن به‌عنوان یک روش پانسمان مؤثر در تسریع بهبود زخم سوختگی توصیه می‌شود.